Lepsze jest wrogiem dobrego
Otóż to! Bardzo często nie podejmujemy się pewnych działań albo dosyć szybko jakieś porzucamy, ponieważ uznajemy, ze coś nie jest wystarczająco dobre. Twierdzimy, że skoro nie jesteśmy w czymś najlepsi, skoro nie robimy tego fenomenalnie i nie jest to idealne, to w ogóle nie ma sensu się tym zajmować.
Bardzo często łapie się na tym, że nie chcę pisać nowego posta na blogu, bo uważam że nie mam świetnego i olśniewającego pomysłu i nie ma sensu pisać czegoś co nie jest ekstra hiper bombowe!
BŁĄD!
Lepsze zawsze jest wrogiem dobrego. Dużo lepiej jest zrobić cokolwiek, nawet jeśli faktycznie wątpimy w jakość i przełomowość danego działania, niż nie zrobić nic w obawie przed tym, że nie będzie to idealne.
Wystarczająco dobrze jest poćwiczyć przez 15 minut, chociaż chcielibyśmy robić to godzinę, niż nie ćwiczyć wcale.
Wystarczająco dobrze jest napisać tylko jeden krótki akapit opowiadania/pracy pisemnej/artykułu, niż nie napisać nic i dalej stać w miejscu.
Wystarczająco dobrze jest pobiegać 5 minut i pospacerować 25 codziennie, niż biegać jedną godzinę raz na tydzień.
Wystarczająco dobrze jest napisać jeden wers wiersza/piosenki nad którą pracujemy, niż olać to całkowicie.
Wystarczająco dobrze jest przeczytać dwie strony książki, którą przeczytać musimy, niż czekać na napływ wolnego czasu gdy będziemy mogli przeczytać ją w całości.
Wystarczająco dobrze jest zjeść przynajmniej jeden zdrowy posiłek dziennie, skoro już reszta odstawała od zdrowych norm, niż czekać na jutro, a dziś obżerać się do upadłego, bo przecież już i tak złamaliśmy swoje zasady żywieniowe.
Wystarczająco dobrze jest nauczyć się 2-3 nowych słówek dziennie, niż nie uczyć się wcale przez 2 tygodnie po czym starać się to nadrobić ładując w głowę dziesiątki słów.
Wystarczająco dobrze jest starać się codzienne być dobrym i uprzejmym dla ludzi, niż nie zmieniać swojego nastawienia do otoczenia wcale.
Wystarczająco dobrze jest być codziennie wdzięcznym za wszystko co mamy i co dobrego się nam przydarza, niż czekać z wdzięcznością na milion w totka.
Wystarczająco dobrze jest stawiać codziennie małe kroki, niż robić zrywy działań raz na miesiąc.
Jeśli jakiekolwiek nasze działanie, daje nam przyjemność, szczęście i nawet niewielką satysfakcję, jest warte byśmy się go podjęli.
Nie od razu dostaniemy Pulitzera za pracę literacką, podziw i komplementy znajomych za ćwiczenia i dietę, tysiące wiernych czytelników za bloga i dziesięciokrotny wzrost dochodów za świeżo stworzony biznes.
Być może nawet tego nie potrzebujemy i nie pragniemy, mimo to z pewnością (!) zostaniemy docenieni, rozwiniemy się, uzyskamy finansowe i towarzyskie profity, jeśli będziemy ustawicznie działać i podążać w kierunku wyznaczonych celów. Natomiast jeśli wcale nie zaczniemy to nigdy tam nie dotrzemy.
Wszystko przyjdzie z czasem i z małymi kroczkami.
3 komentarze