Gdybym miała przyznać się do kilku najmniej pozytywnych nawyków myślowych jakie posiadam to obok myślenia o sobie jak o kimś kto nie zasługuje na piękno znalazłoby się także przekonanie, że kryzys, tragedia i dramat są nieodłącznie wpisane w moje życie.

Podchodzę dość żartobliwie i ironicznie, ale jako że wierzę w tworzenie swojej rzeczywistości poprzez swoje myśli, to raczej na pewno pewne stałe problemy w swoim życiu zawdzięczam tym obecnym od zawsze podświadomym przekonaniom. 

Z tego wynika też pewne powtarzanie scenariuszy, które nie są do końca różowe i nie mają ewidentnie pozytywnego zakończenia. W jednym z wielu testów mocnych stron swojej osobowości (ten był chyba z Happify) wyrażono uznanie dla mojej zdolności wychodzenia z depresji. Ten test był więc wyjątkowo dobry i przenikliwy, bo taką umiejętność posiadam z pewnością. 

Ale czy potrafię dobrze wykorzystywać swoje życiowe potknięcia i boleśniejsze upadki? Czy Wy potraficie korzystać z tego co daje Wam los, nawet jeśli są to buty brudne z psiego gówna, spacer w ulewie i dziurawa opona? Potraficie korzystać ze swoich życiowych kryzysów i odkręcać je na swoją korzyść?

CZY KRĘCISZ SIĘ W KÓŁKO?

Ostatnio czuję się tak jakbym powtarzała pewne lekcje raz jeszcze, może w ciut innych okolicznościach, ale scenariusz jest identyczny. Bardzo dobrze zapadło mi kiedyś w pamięć zdanie wypowiedziane przez bohaterkę graną przez Angelinę Jolie w "Przerwanej lekcji muzyki":

Opisuje swój obecny stan zapętleniem i trochę odwiązać te pętle ostatnio chcę bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Jestem na etapie życia w którym każą mi w końcu znaleźć jakąś kotwicę na życie i trochę poprzecinać te pętle, które do tej pory ciągle stawiały mnie w tej samej sytuacji, mimo zmienionej scenerii. Jest to zapewne też wątpliwa zasługa choroby, która robiła do tej pory z mojego życia takiego rollercoastera, a ja trochę z tej przejażdżki korzystałam mając gdzieś leki, wizyty u lekarza i ubezpieczenie zdrowotne (jedna z moich pętli). Wcześniej też zauważałam, że trochę jednak w tym moim życiu kręcę bączki zamiast iść naprzód, ale dopiero rok po wyjściu ze szpitala psychiatrycznego sprawił, że zaczęłam zauważać i odczuwać to mocniej i ewidentnie zaczęło mi to przeszkadzać.

Może Wy też stoicie obecnie w miejscu w którym byliście już wiele razy? Wydaje się Wam, że zmieniliście co trzeba, ale tak naprawdę dalej uciska was fakt, że nie odczuwacie żadnych zmian. Szukaliście szczęścia na zewnątrz, delegowaliście je w  ręce innych osób i teraz być może mieszkacie już gdzieś indziej, wzięliście ślub z facetem który miał być tym jedynym albo zmieniliście pracę, ale tak naprawdę w Waszym życiu NIE ZMIENIŁO SIĘ NIC. To jest właśnie pętla. Pętla sprawia, że nadal jesteście rozgoryczeni, sfrustrowani, niespełnieni, czegoś Wam brakuje, nie idziecie naprzód. Niby jest progres, w środku czujecie jednak pustkę.

JAK ROZPOZNAĆ SWOJE PĘTLE ?

Jeśli chcesz się odpętlić musisz się przyjrzeć swojemu żywotowi i swojej osobie bardzo uważnie. Dosłownie to wszystko przeanalizować. Nawet z kartką w ręku. Sprawdzić jak dochodziło do porażek,  co doprowadzało Cię w przeszłości do pewnych sytuacji, jak pojawiały się problemy, co  było ich powodem. Zastanów sie jakie są Twoje schematy zachowań, co zazwyczaj robisz i jak reagujesz. Przyjrzyj się sobie i sprawdź jak reagujesz na wyzwania, problemy, zmiany, tragedie. Sprawdź jak po takich wydarzeniach zmieniało się Twoje życie. Może po każdym mniejszym czy większym zawodzie miłosnym się samookaleczasz i zmieniasz miejsce zamieszkania, co daje Ci gówno, a nie oczyszczającą odmianę i zdrowie. Może przed każdym wyzwaniem chowasz się po kątach albo zapadasz w depresję i chowasz się pod koc, choć nie ma racjonalnych powodów, żebyś sobie z danym wyzwaniem nie poradził. Ba - ogarniesz je z palcem w tyłku, ale masz tak ustawione w głowie, że zaczynasz się dygać i cykać tak, że wpadasz w dołek i Twoje życie się pieprzy. Może masz jakieś problemy ze zdrowiem które ignorujesz i zaniedbujesz, a z ktorych ewidentnie wychodzą kolejne problemy, daj Boże jeśli tylko zdrowotne (np. ja).

Po prostu ROZKMIŃ WSZYSTKO, zwłaszcza te powtarzalne motywy. Najlepiej z kartką w ręku. Masz szansę rozpoznać swoje problemy, trochę sie zdiagnozować, zorientować się dlaczego, wszystko ZAWSZE kończy się tak samo.

JAK POZBYĆ SIĘ PĘTLI I ZNALEŹĆ KOTWICĘ?